Er zijn diverse redenen om tijdens je zwangerschap een echo te laten maken. Het kan zijn dat je zelf al vroeg in de zwangerschap wilt kijken of het hartje van je baby klopt, maar het kan ook zijn dat je wordt doorverwezen voor een echo door je verloskundige.
Zwangerschapsecho’s kan je min of meer verdelen in twee soorten. Ofwel je hebt een echo op verzoek, ook wel pretecho genoemd (bijvoorbeeld vroeg in de zwangerschap om te kijken of het hartje van je baby klopt of voor een geslachtsbepaling), of je hebt medische echo’s op verwijzing. In dit laatste geval ben je doorverwezen door je verloskundige of gynaecoloog en moet er bijvoorbeeld worden gekeken of je baby goed groeit.
Medische echo’s worden betaald door je zorgverzekeraar. Pretecho’s betaal je zelf.
Bij de echo wordt gebruik gemaakt van hoogfrequente geluidsgolven, ook wel ultrageluid genoemd. De inwendige organen en botten van je baby weerkaatsen dit geluid en via het echoapparaat wordt dit omgezet in beelden. Op deze wijze kunnen de organen en structuren van je baby beoordeeld worden. De geluidsgolven zelf hoor je niet en zijn onschadelijk voor moeder of kind. Er wordt dus geen gebruik gemaakt van röntgenstraling. Een echo-onderzoek kan variëren van 10 tot 45 minuten.
Een echo kan zowel inwendig als uitwendig worden gemaakt. Voor de tiende week van de zwangerschap worden de echo’s meestal inwendig gedaan, omdat je baarmoeder en de baby dan beter zichtbaar zijn. Na de tiende week kan de echo uitwendig worden gemaakt. Ook later in de zwangerschap kan er een reden zijn om de echo inwendig te maken, bijvoorbeeld om de ligging van de placenta goed te kunnen beoordelen wanneer deze dicht bij de uitgang van de baarmoeder ligt.
Copyright © 2024 Sicht
Design en realisatie door Frissekom